بعضی‌ها
يكشنبه, ۳ اسفند ۱۳۹۳، ۰۹:۵۱ ب.ظ
هوالحکیم
بعضی‌ها وقتی هستند به چشم نمی‌آیند.
تازه وقتی می‌روند، نبودشان احساس می‌شود.
بعضی‌ها حضورشان برایت مهم نیست.
اما رفتنشان را هم باور نمی‌کنی.
آدم‌هایی که زیادی جوانند؛ حتی برای عنوان «ناکام»
آدم‌هایی که حیف است، دنیا اینقدر زود از دستشان بدهد.
آدم‌هایی که باید با بغض به جای خالیشان نگاه کنی.
آدم‌هایی که آرزوی حلالیت گرفتن از آن‌ها همیشه در دلت می‌ماند....
پ.ن: فاتحه خوانده شود.
همیشه می گم کاش یه وقتی و یه جوری بمیرم که همه بگن حیف چقدر جاش خااااااالیه...
همه که بالاخره می میریم اما خداکنه به خوش نامی از این دنیا بریم...
الهی آمین.